آن چه که در برابر چشمان باورمند ما، و البته ناباورمند کسان، رخ دارد می دهد، چیزی کمتر از یک تغییر پارادایم در سطوح تمدنی نیست. ایرانیان، یا آن گونه که من هماره مایلم از آنان یاد کنم، ملت مقدس ایران، دارند کاری را به انجام می رسانند که در
چندی پیش پسرک (رضا پهلوی) اعلام کرد اعراب به ایران حمله نکرده اند و آن را تلوحیاً دروغ و افسانه پردازی میهن‌پرستان و شعوبی‌های ایرانی خواند و افزود که وقتی برای حرف‌های شعوبی یا به اصطلاح خود اش، ناسیونالیستی ندارد. حق دارد، او خود اش یک مسلمان دمکرات بی وطن
نهضت ژرف و گسترده‌ی بازیابی امر ایرانشهر و جنبش فرزندان زرتشت و کوروش، آن چه که ما انقلاب فروهری و انقلاب فروهرها نیز می نامیم، -می توان آن را انقلاب هخامنشی یا جنبش پاسارگادی ایرانیان نیز نام نهاد-، دارد امروز بازوان نیرومند خود را نشان می دهد. ماهیچه‌های اش تنومند
پس‌زمینه‌ها را باید شناخت. سال‌هایی دراز زمان برد تا مفهوم ایرانشهر جا افتاد و مکتب ایرانشهری و حکمت مغان وارد اذهان نه همگانی، لیک بخش مهمی از جامعه شد. بسیار سخت بود و کار می بایست کم و بیش، به جز برخی از همازوران که در پستو سرگرم نوشتن و
این زن و شوهر نماد میهن پرستی و ایستادگی اند. ایدر این زن جوان را که در انگلیس نیز بزرگ شده است، بسنجید با جادوگر پیر فرح دیبا. یکی در کنار شوهر و مهین اش می ایستد، آن دیگری ستون پنجم دشمن می شود و به اندازه‌ی یک ارتش خیانت
در ایران ما با یک انقلاب فروهری روبروئیم، نسلی که خود را با ملاک‌های ایرانشهری و زرتشتی می سنجد و اسلام را چون یک امر بیگانه و چون یک زائده ی ابراهیمی و نمادی از چیرگی عرب حجاز بر خود می بیند که دیگر هیچ چیز جز خشونت برنامه‌مند برای
سیاست ترکیه ای پوتین یک رسوائی همه سویه است، قرارداد تورکیش-استریم، موضع گیری ای اقتصادی علیه تمامی کشورهای ذی ربط. نه ایران، نه اروپا، نه آمریکا، نه کردهای سوریه و ترکیه، نه کشور سوریه، هیچ یک نفعی از این قرار داد نمی برند که هیچ، ایران و اروپا هر یک
ما یکبار چنین پاره کردنی را تجربه کرده ایم: پاره کردن پیمان الجزایر از سوی صدام و حمله به ایران، که با تشویق و تحریک همه سویه‌ی عرب‌ها، غربی‌ها، و جهودها رخ داد. امروز تیم ترامپ نیز گام در همان راه می گذارد: پاره کردن پیمانی که فرای آمریکا و
بمب‌های جهودی در حالی رو به ایران نشانه رفته اند که رهبر انقلاب اسلامی-جهودی در برابر فشار غرب جهودی و باند فراماسون‌های اصلاح طلب جهودی زه زد و اورانیوم‌ها را تحویل داد و نام این زه زدن را نیز کسان نرمش قهرمانانه نهادند. چه کس می خواهد جلوی پرتاب این
هماره باید موضوعات را در یک بستر بزرگتر نگریست. وقتی کسان رفتند پای احداث شواری ملی، ما همان موقع گفتیم که این چیزی جز نمونه‌ی ایرانی همان شورای ملی عراق، شورای ملی تونس، شورای ملی لیبی و از این دست نیست. نهادهایی زنجیره ای که بنیاد سوروس و پنتاگون و
چه کس به آن‌ها داده است؟ آمریکا یا اسرائیل؟ یا هر دو؟ چه بسا فرانسه؟ انگلیس؟ یا همه با هم؟ فرزندان ابراهیم و فرزندان اسکندر هماره هوای یکدیگر را دارند. لیک در ایران نگونبخت شیعه زده و فرو رفته در گندنای دمکراسی و مدرنیسم، در ایران مکدونالدیزه شده‌ی انباشته از
دو سال پیش نوشته ایم این ها را، حاکمیت غیر متمرکز (سورنتی غیر متمرکز!) یعنی تجزیه‌ی رسمی یک کشور! تنها در زمانی می توان حاکمیت را خُرد کرد که دیگر کشور یکپارچه ای وجود نداشته باشد. این‌ها بدیهیات علم سیاست است، لیک باند مافیای فرح دیبا-اصلاح طلبان به قدری کنترل
ایرانشهریان یکبار باید تکلیف خود را بطور اصولی با اسرائیل روشن کنند. سراسر حیات تاریخی جهودان مدیون ما زرتشتیان است، لیک مهری از کسان ندیده ایم که هیچ، وقتی به آلاف و الوفی رسیدند هر چه دست شان کشید علیه ایران زدند. سقوط شاه بدون حمایت اسرائیل و وابسته‌های فرهنگی
فساد و خشونت دمکراتیک سراسر کشور را دربرگرفته است. این‌ها تصاویری ست که نه جمهوری اسلامی نشان می دهد تا ایرانیان فکر نکنند می شود مقاومت کرد، و نه من و تو و بی بی سی، تا ایرانیان پی نبرند که اروپا چه فاجعه ای است! لیک واقعیت اروپا چیز
در این مقاله کشیش اعظم آلمان گفته است: کسی که به برج کلیسا آری می گوید باید مناره‌ی مسجد را هم بپذیرد. به عبارت دیگر، اسلام متعلق به آلمان است. این سیاست روز اروپا است و آنگلا مرکل بطور سرسختانه آن را دنبال می کند. سرریز کردن ملیون ها مرد
اين تارنما، پایگاه رسمی «بازیابی ایرانشهری» است. كاربرد مطالب با ذكر منبع آزاد است.
