هنگامی که عینک مجعول مدرنیته را از چشم فروگیریم، هنگامی که ذهن خود را از داده‌های کائوس-بنیاد ایدولوژی‌های اسکندری-ابراهیمی به زدائیم، هنگامی که از توابیت

ما سال‌هاست بدین نتیجه رسیده ایم: در یک تبارشناسی فرهنگی و تمدنی از نیروها و تشکل‌های تاریخی پدیدآورنده‌ی اجتماع، نیروهای نظامی، چه سپاه و چه

آن چه که روزانه در برابر چشمان ما رخ می دهد چیزی نیست جز در هم شکستن همه سویه‌ی ریای قانونی شده ای که طی

(حاشیه ای بر متن اکبر گنجی) صورت مسئله از روزن ایرانشهری و جنبش استقلال طلبی آریائی این است: 1- اسلام، فارغ از موضع اشغالگرانه اش

در درون کشور فقط و فقط باید روی سپاه و ارتش سرمایه گذاری کرد و روحانیت (اسلام) و روشنفکری را زد. تا این دو ستون

مشکل اسلام امری است ذاتی، اسلام در ذات اش بدگوهر و اهرمنی است و زورگوئی و بی مدارائی بخشی وجودی از او. اگر زور نگوید