فکر می کنیم باید به عنوان مخالف هر گونه از دمکراسی که بنا بر تمامی شواهد تاریخی از پرکلیس تا جفرسون هرگز چیزی جز دروغ قانون مند و فساد برنامه ریزی شده نبوده و نیست، به مافیای روشنفکری و نظام جمهوری جهودی اسلامی تبریک گفت، باید تبریک گفت، چرا که
روشنفکری برای من در بهترین حالت همان نوع از دوپا است که هرمن هسه نام بچه-انسان یا Kindermenschen را بر آن نهاده بود: موجوداتی که بر عدم بالغ شدن خویش پای فشاری می کنند و با تمام نیرو از بزرگ شدن، پذیرش مسئولیت و بردن بار گران هستی سر باز
در سنجش دمکراسی هماره دو چیز را باید از هم جدا کرد: 1. سنجش دمکراسی از روزن کارکردی و کاربردی، یا آن چه که «دمکراسیِ به راستی هستنده یا اندربَوا» می نامیم، -بسج. با «سوسیالیسم واقعا موجود»-؛ 2. سنجش و گزینش همان دستگاه از روزن نگرشیگ و اسکاریگ (اِسکار =
کوچک‌ترین تردیدی نیست که یگانه گزینه‌ی مطلوب خامنه ای روحانی است. اگر جز این می بود، مافیای جهودی-اسلامی حاکم هرگز احمدی نژاد را که شانس پیروز شدن بر روحانی را داشت حذف نمی کردند. توجه به این امر بسیار مهم است که تنها و تنها با آمدن احمدی نژاد بود
موضوع بی سوادی سیاسی و نداشتن آگاهی بنیادین از بافت فرهنگی و ژنتیکی مردم ایرانزمین یکی از بزرگ‌ترین خطرات برای میهن ما به شمار می رود. موضوع به حدی جدی ست که هر اندازه نیز بر آن تاکید شود، باز نیز کم است. مجموعه ای از خطرات ایران را تهدید
یگانه گناه اسد، البته به جز مبارزه اش با تروریسم اسلامی-جهودی-مسیحی ای که ذیل داعش شکل گرفته است، چیزی نیست جز پاسخ نه گفتن به آن لوله‌ی گاز معروفی که غرب می خواست از قطر تا سوریه بکشد. این خط انرژی به طور کامل ایران را از بازی انرژی کنار
همانگونه که در نوشته‌های پیشین گفته ایم، ترامپ و همراه با او همه‌ی ترامپیست‌های اروپائی که در حزب‌های نئوفاشیستی و اسرائیل-عربستان-قطر دوست و همزمان ایرانستیزی چون «آلترناتیو برای آلمان» فراوکه پتری، یا «جبهه‌ی ملی» ماری لوپن و نیز «حزب آزادی» در هلند به رهبری گرت ویلدرز ساخته شده اند، نمایندگان
1- معماری امنیتی جهان ما دستخوش یک تغییر پاردایم شده است و با برامدن ترامپ، که بال راست گلوبالیست‌ها را نمایندگی می کند، پروژه‌ی ایران‌هراسی که باید منجر به موزائیکی کردن ایران شود، باری دیگر پس از رونالد ریگان و بوش پدر و پسر، تبدیل به سیاست رسمی کاخ سفید
1- آن چه را که امروز در سطح جهانی با آن روبروئیم و چه بسا از آن رو که آمریکا و روسیه دو قطب مشترک آن را پدید می آورند، پس از سقوط ترامپ دیگر هرگز بدین گونه تکرار شدنی نباشد، می توانیم نوعی «استبداد دمکراتیک» به نامیم که به
اینکه رئیس جمهوری آمریکا از آغازین روز ورود اش به کاخ سفید، – حتا نام این کاخ نیز از کاخ تیسپون گرفته شده است که کاخ سفید نام داشت-، تبدیل به منفورترین شخصیت سیاسی قرن بیست و یک گردد، امری نیک است. آمریکا بی هیچ تردیدی بزرگ‌ترین دشمن تاریخی ماست
ایرانشهر یک کشور نیست، که یک آبادانی یا تمدن است، و رویکرد مدیترانه ای ایرانشهر به سان یک آبادانی، در سراسر روزگارانی که ایرانی بر ایران فرمانروائی داشته است، دارای چارچوب ویژه و آهنگ‌ها و آماج‌های از پیش نشاخته‌ی خود بوده است: راهکار و راهبرد ایرانشهری در پیوند با مدیترانه،
به نام آناهیت، مادر آب‌های ایران تشنه لب به هیچ وجه این سخن‌ها درست نیست، فرح خود اش ام الخائنین است و موضوع خیانت و شاه کشی اش ربطی هم به شورای ملی ندارد. سراسر زندگی این زن مگر چیزی بوده است جز خیانت و خدمات رسانی به توده ای
… در این جا این نیز گفتنی ست که مغ گنجه، الکسندر را شاه نیک رای می نامد، هنگام که دین ایرانیان را بر می اندازد: “گزارنده داستان‌های پیش/ چنین گوید از پیش عهدان خویش که چون دین دهقان بر آتش نشست/ به مُرد آتش و سوخت آتش پرست سکندر
به نام آناهیت، مادر آب های ایران تشنه لب ….. ما مهتران را به توانیم پیشنمونه‌ی آن تیس (چیزی) دانیم کو در فرایند گرته برداری فرهنگی و دهیوساختاریگِ روم از ایرانشهر، به لاتین majestas خوانده شد. و نامداران شهریگ را، – نیز بسج. اباگ پارسیگ، پیداگان و چشمگان (عربی: اعیان)،
به نام آناهیتا، مادر آب‌های ایران تشنه لب تبدیل سخنان خامنه ای به موضوع مقاله و نظریه پردازی گرد آن از رسوم عالیه‌ی محافل امنیتی و نظامی در داخل دستگاه است. اصل تعریف شده این است: آن چه که خامنه ای می گوید رویکرد رسمی کشور است و باید برای
اين تارنما، پایگاه رسمی «بازیابی ایرانشهری» است. كاربرد مطالب با ذكر منبع آزاد است.
