از روزن ایرانشهری ایران یک یار و انباغ بیش ندارد، تنهائی. تنهائی و بی یاری یگانه انباغ راستین ایران بوده است؛ این را باید پذیرفت و بر پایه‌ی آن برنامه ریزی کرد. اکنون، دادستان (موضوع) قطر: قطر، که در یک
فکر می کنیم باید به عنوان مخالف هر گونه از دمکراسی که بنا بر تمامی شواهد تاریخی از پرکلیس تا جفرسون هرگز چیزی جز دروغ قانون مند و فساد برنامه ریزی شده نبوده و نیست، به مافیای روشنفکری و نظام
روشنفکری برای من در بهترین حالت همان نوع از دوپا است که هرمن هسه نام بچه-انسان یا Kindermenschen را بر آن نهاده بود: موجوداتی که بر عدم بالغ شدن خویش پای فشاری می کنند و با تمام نیرو از بزرگ
در سنجش دمکراسی هماره دو چیز را باید از هم جدا کرد: 1. سنجش دمکراسی از روزن کارکردی و کاربردی، یا آن چه که «دمکراسیِ به راستی هستنده یا اندربَوا» می نامیم، -بسج. با «سوسیالیسم واقعا موجود»-؛ 2. سنجش و
کوچک‌ترین تردیدی نیست که یگانه گزینه‌ی مطلوب خامنه ای روحانی است. اگر جز این می بود، مافیای جهودی-اسلامی حاکم هرگز احمدی نژاد را که شانس پیروز شدن بر روحانی را داشت حذف نمی کردند. توجه به این امر بسیار مهم