محمد، پیامبری از تبار جهود و یا اسلام، چنان رنسانس دوم جهودگی (برگرفته از: «ابر خرد و کام ایرانشهری»، کیخسرو آرش گرگین) این که ترساگری نخستین رنسانس و نوزائی جهودگی بود تیسی‌ست آشکار و بی نیاز از زند و نگیزشن.
از: «ابر خرد و کام ایرانشهر» پادشاهی ای که داد مردم نه توانستی گزاردن و نیکی ایشان را فراهم نیارستی آوردن، همی از شپش نیز بی ارج تر به بودی، پس به شاید که همی تند و به شتاب تر
… در این جا این نیز گفتنی ست که مغ گنجه، الکسندر را شاه نیک رای می نامد، هنگام که دین ایرانیان را بر می اندازد: “گزارنده داستان‌های پیش/ چنین گوید از پیش عهدان خویش که چون دین دهقان بر
به نام آناهیت، مادر آب های ایران تشنه لب ….. ما مهتران را به توانیم پیشنمونه‌ی آن تیس (چیزی) دانیم کو در فرایند گرته برداری فرهنگی و دهیوساختاریگِ روم از ایرانشهر، به لاتین majestas خوانده شد. و نامداران شهریگ را،
چیون که همی بینیم، کاپادوکیه، کو اوزوانشن و گویشنی بودی از نام ایرانی کَتپَتوکه، در گذر هزاره‌ها یکی از هسته‌های مهین آریائی‌گری و بهدینی بودی. این سرزمین سپند که امروز در کشور نوبنیاد ترکیه ایستدی و استان نوشهر را نیز
تنها حلاج نبود که به فرمانده‌ی لشگر اش فرمان داد “اهدم الکعبه”: «کعبه را ویران کن!»، همانند او بسیاران بودند. از آن دست است سنباد گبر ایا سنباد مجوس/مگوس، و چیون که دانیم مجوس و گبر و مگوس همه نام‌هایی
اين تارنما، پایگاه رسمی «بازیابی ایرانشهری» است. كاربرد مطالب با ذكر منبع آزاد است.