گزيدۀ اندرز پوريوتکيشان / زرتشت پسر آذرباد مهرسپنتان

نَسک شناسی

يکي ديگر از اندرزنامه هاي پهلوي اين اندرزنامه است که بنام گزيدۀ اندرز پوريوتکيشان و يا «پندنامه ی زرتشت» خوانده شده است. پوريوتکيشان (= اوستا paoiryo) (paoiryo ، نخستين – tkaesha ، کيش) يعني نخستين دينداران؛ و زرتشت که اين پندنامه به او نسبت داده شده است شايد زرتشت پسر آذرباد مهرسپنتان باشد. اين متن در حدود يکسد و هشتاد سطر و هزار و چهارسد و سي واژه است و برگ هاي 41 تا 50 نبشته هاي پهلوي چاپ جاماسپ اسانا را پر ساخته است و پس از «اندرزهاي پيشينيان» (ب 39-40) جاي دارد. اندرز پوريوتکيشان با ذکر اصول عقايدي که بر هر فرد زردشتي پانزده ساله دانستن آنها و اعتقاد به آنها واجب و لازم است، و اين که اصل همه ی خوبي ها اورمزد و اصل همه ی بدي ها اهريمن است، آغاز مي گردد. اين عقايد بنابر گفته ی پوريوتکيشان و بر اساس آنچه در دين بيان گرديده، نخست به صورت پرسش مطرح شده است، (هر کس بايد بداند که کيستم؟) و سپس به آنها پاسخ داده شده است، (آفريده هستم.) پس از آن عقايد ديگر مانند اعتقاد به حساب پس از مرگ، گذشتن از پل چينود (صراط) آمدن سوشيانس، موعود زرتشتيان و رستاخيز ذکر مي‌گردد. افزون بر اصول اعتقادي، به وظايف عملي مانند هر روز سه بار به آتشکده رفتن نيز اشاره شده است. گرچه اين اندرزنامه از نوع اندرزنامه هاي ديني است، در آن اندرزهاي عمومي نيز ديده مي‌شود مانند کوشا بودن در کسب فرهنگ، پرهيز از استهزا، و نيازردن پدر و مادر و سالار. اين اندرز به زبانهاي انگليسي و فرانسه و آلماني و گجراتي ترجمه و چاپ شده است و اکنون براي نخستين بار نگارنده آنرا به زبان پارسي برمي گرداند، باشد که پذيرفته ی طبع صاحب نظران افتد.

لینک دانلود نسک: گزيدۀ اندرز پوريوتکيشان