به نام آناهیتا، مادر آبهای ایران تشنه لب
ایران را دارند به سمت و سوهایی می برند که اگر چه ما از آن پیروز بیرون خواهیم آمد، لیک این پیروزی پس از گذشتن از دریایی از خون خواهد بود، دریایی، که اگر راه اش بیندازند، آریائیان آن را تا فراسوها خواهند برد، از هر چهار جهت فلکی. برخورد بیت خامنه ای و بیوت وابسته نشان می دهد که کسان دست شان با پلیدترین نیروهای خارج از کشور در یک کاسه است و در یک نِیلبک می دمند. پسرک، رضا پهلوی و مادر مکرمه همان قدر بر طبل تجزیه می کوبند که مجلس شورای اسلامی، بی بی سی و صدای آمریکا و من و تو به همان قدر، که نشریههای هویت طلبانهی درون کشور، این هماهنگی بیرون و درون در این سطح و در این گستردگی، بی سابقه بوده است. لیک آریائیان را دست کم گرفته اند و این به سود ماست. بازی را آن کس می بازد که قدرت حریف را غلط محاسبه کرده باشد. جهودیت و بهائیت و اسلام و مسیحیت، فرزندان ابراهیم خلیل، تجزیهی سرزمین کوروش و زرتشت را با خود به گورستان تاریخ خواهند برد. از درون آتشی که دارید می افروزید هیولای آریائی ای که دیری ست زاده شدن اش را مامائی کرده ایم دو سر و گردن بزرگ تر و دوچندان پر هیبتتر بیرون خواهد آمد. ما جنس مان از آتش است، می خواهید آتش روشن کنید، بکنید، ما بیشتر می گیریم.
در مورد خامنه ای نیز، که پس از آن نرمش قهرمانانه و دادن تمامی ذخایر اتمی ما به دشمن، اینک دارد در امر تمامیت ارضی نیز نرمش فراقهرمانانه نشان می دهد، حرفی برای گفتن نیست، تکلیف این جهود تازی و متنفر از ایران و ایرانیان را آنهایی که باید، به هنگام اش، روشن خواهند کرد.