به دوستان ارمنی مان در باز-زرتشتی سازی ارمنستان یاری رسانید. بر خلاف باور غالب، ارمنستان از جایگاههای اصلی دین بهی بوده است. ارمنیان، به عنوان بخشی اصیل از تیرهی آریائی، هماره از ستونهای ایرانزمین بوده اند و سراسر تاریخ ارمنستان جز در ذیل تاریخ ایرانشهر قابل فهم نیست. در یک گسست تاریخی، جهودیت به شکل مسیحیت جلوه نمود و شماری از پادشاهان ارمنستان، که همگی از تیرهی اشکانی بودند، در یک دعوای داخلی با تیسپون و تحت تأثیر جهودان تازه مسیحی شده، از دین بهی خارج شدند. این اتفاق، انقلابی بزرگ در ارمنستان که سراسر اش زرتشتی بود به وجود آورد. مردم نه پذیرفتند، لیک با کمک روم و با خشونتی بی مرز، مردم سرکوب شدند و کشیشهای مسیحی دست به قتل عام موبدان زرتشتی زدند. در بیرون آتشکدهها می ایستادند، درها را می بستند، ساختمان را همراه با راهبان و خادمان آتشکده آتش می زدند و بلند بلند به جیغ کسانی که در آتش می سوختند می خندیند و می گفتند: بانگ دیوها را بشنوید! بدین طریق، نیمی از ارمنستان از دامن ایرانزمین جدا شد و به زیر نگین روم درآمد. تا همین آغاز سدهی بیستم هنوز شمار بزرگی از ارمنیان زرتشتی بودند، نام ایشان، «پسران خورشید»؛ ترکهای جوان همهی ایشان را قتل عام کردند و کلیسای مسیحی نیز از موضوع سوء استفاده نمود و آنها را به عنوان مسیحی جا زد. در حالی که اغلب ایشان زرتشتی بودند و نه مسیحی. زرتشتیانی ارمنی که از دست مسیحیان فرار کرده و در دور دست در آناتولی می زیستند، لیک با تحریک ترکهای جوان، که از قوم خزر و تحت تاثیر صهیونیسم جهانی بودند، این آخرین بازماندههای زرتشتی ارمن نیز نابود شدند، به دیگر سخن، یکبار دیگر پس از 1700 سال جهودیت توانست قتل عامی بزرگ از زرتشتیان ارمنی به جای آورد.
در این رویه، همخونان ارمنی ما می کوشند تا قوم به خواب رفتهی ارمن را که سدهها تحت استثمار فکری و مذهبی مسیحیت و جهودیت قرار داشته است بیدار کنند. بی شک آنها موفق خواهند شد، چرا که روح زمان با ماست. به هر طریق که می توانید یاری شان کنید. برای شان پیامهای دوستی بفرستید. برگهی شان را پسند کنید و با مهر و محبت خود پشتیبانی شان نمائید.