ما با انبوهی از شواهد روبروئیم که جنبش دمکراسی خواهی و روشنفکری ایرانی چیزی جز ابتذالی برنامه مند نیست. سخنان این دو تن، که به طور اتفاقی به پارسی سخن می گویند و جز این امر اتفاقی هیچ چیزشان آریائی، یعنی ایرانی نیست، مشتی ست نمونه‌ی خروار. اینکه مرد اصلاح طلب مدعی است اصلاح طلبی جز تعهد به ولایت مطلقه‌ی فقیه و انجام اوامر خامنه ای نیست، خود به خود گویاست، لیک جالب آن که در آخر برنامه، فرد جمهوری خواه که همزمان از تجزیه طلبان به نام کشور نیز هست، مدعی می شود محمد بن عبدالله برای حکومت کردن نیامده بوده است! این یعنی کاتولیک‌تر شدن از خود پاپ. البته خنده‌ی مرد اصلاح طلب به او دیدنی ست. گزینش ملت بزرگ ایرانزمین را کرده اند این: میان تجزیه طلبان سکولار و تجزیه طلبان جهودی-مسلمان یکی را برگزیدن.