به روزگار پهلوی، که روزگار شکفتن است و خانه روفتن؛ به روزگار پهلوی که هر روزمان یک نوروز است؛ به روزگار پهلوی که روشن است از امواج خزر تا دهانه‌ی هرمز؛ سخن نگوییم از تاریکی‌ها که گفته‌اند سخن گستران این سرزمین: یاد شب در حضرت خورشید شرط ادب نیست.
جمشید، خورشید ایران بود؛ خداوند بزرگ روشنایی‌ها را به او سپرد؛ چندین هزاره در آتش دل سوختیم تا پیشاپیش عروسان اندیشه‌ی انسان، مشعل‌های همیشه روشن برافروختیم. ما فرزندان ایران و مشعلدار تمدن انسانیم. ما آفریدگار تاریخیم؛ ما ایرانیم. ایران، این سرزمین هزاره‌های روشن.
آن‌روز که خورشید در آسمان ایران فرو می نشست؛ آن‌روز که گل‌های همیشه بهار ایران می پژمرد؛ آن‌روز که یک ملت جز یاد گذشته‌ها چیزی به یاد نداشت؛ آن‌روز که خاموش بود تخت جمشید و دشت مرغاب؛ آن‌روز که در زیر غبار اندوه بود شاهنشاه نامه‌ی سردار توس؛ آن‌روز که تنها مانده بودند سعدی‌هایمان، حافظ‌هایمان و فردوسی‌های این سرزمین اندیشه و خرد؛ آن‌روز که دل‌های آشنا بیگانه بودند در سرزمین آشنایی‌ها؛ آن‌روز که یک ملت در انتظار خورشید بود؛ با نام تو ای شاهنشاه بزرگ، با نام تو ای رضاشاه کبیر، خورشید ایران از درون آرزوهای یک ملت بر آمد. تو برآمدی و تو گفتی که نمی میرد آن ملت که کوروش‌ها در سینه دارد.
کورش کیست؟ آن داریوش.. کوروش کیست؟ آن اردشیر.. کوروش کیست؟ آن نوشیروان.. کوروش کیست؟ آن یعقوب، پسر لیث، که زادگاهش سیستان است.. کوروش کیست؟ آن شاه که برخاست از سرزمین زیاریان، از سرزمین دیلمیان، از الاشت مازندران، او شاه شاهان، رضاشاه، فرزند ایران [است]. ایران، این سرزمین هزاره‌ها؛ ایران، این سرزمین کوروش‌ها؛ ایران، این سرزمین خورشید؛ ایران، این سرزمین آتش‌های همیشه روشن، این سرزمین نور، این سرزمین راز، این سرزمین خرد…
به روزگار پهلوی، که روزگار شکفتن است و خانه روفتن؛ به روزگار آریامهر ایرانزمین که هر روزمان یک نوروز است؛ که روشن است خانه‌ی کارگر؛ که روشن است کاشانه‌ی روستایی؛ که روشن است کاخ‌های سرافراز ایران از نیاوران تا جزیره‌ی کیش؛ که روشن است از امواج خزر تا دهانه‌ی هرمز؛ سخن نگوییم از تاریکی‌ها که گفته‌اند سخن گستران این سرزمین: یاد شب در حضرت خورشید شرط ادب نیست.
خداوندا! به ما آن شایستگی بخشای که فرمان بریم به بایستگی یادگر ایران را؛ و پاس دارد در پرتو رحمتت، ای یادگر آسمان‌ها!
سرافراز ایران و سنگرهای سربازانمان پر گل باد. نوروزمان پیروز و هر روزمان یک نوروز.