کتابی که ترجمه آن (از زبان پهلوی) را از نظر می گذرانید، بُندَهِش نام دارد که تلفظ پارسی میانه آن Bun-dahisn است. این نامواژه از دو جزء bun به معنای بن و آغاز، و dahisn، برابر واژه دهش در فارسی، به معنای آفرینش، ترکیب شده است و در مجموع به معنای آفرینش آغازین است.
اما مطالب کتاب به هیچ روی به مساله آفرینش محدود نمی گردد و بخش عمده ای از آن به مسائل پایان جهان مربوط است، حتی در آن سخن از پیشگویی‌ها در میان است. نویسنده‌ی کتاب در آغاز سخن، چنین می گوید:
“زند آگاهی … درباره‌ی چگونگی آفریدگانِ مادی از بندهش تا فرجام است”.
در اینجا مناسب ترین معنا برای واژه “بندهش” که در مقابل “فرجام” به کار رفته، آفرینش آغازین است.
نسک را از اینجا دریافت کنید: بندهشن