به نام آناهیتا، مادر آب‌های ایران تشنه لب
ترامپ می گوید اگر سیاست مداران آمریکا به جای حمله به کشورهایی چون لیبی، سوریه و یا عراق به لب ساحل می رفتند و حمام آفتاب می گرفتند، امروز جهان بهتری می داشتیم. بی شک حق دارد، و این بی شک یک گسست در گفتار سیاسی حاکم بر آمریکا است. چنین آدمی مطمئنا علاقه ای به جنگ با ایران نیز ندارد، اما!
نخست آن که: اگر به نیم از آن نیز که می گوید به گونه ای عمل کند، شیشه‌ی عمر این مرد شکانده خواهد شد. در این هیچ تردیدی نیست. سراسر دستگاه اقتصادی آمریکا مبتنی بر بحران سازی و جنگ است. بیش از سی ملیون شغل وابسته به وزارت دفاع است. او اگر هم بتواند با ساختمان سازی و راه سازی، آن چنان که هیتلر در آلمان انجام داد و تا حدودی رضا شاه در ایران، شغل تولید کند و مرکز ثقل اقتصادی کشور اش را از بخش خدمات به بازسازی بخش صنعتی انتقال دهد، – امری که علی القاعده اگر اراده‌ی عمومی میان الیت کشور باشد امکان پذیر است-، لیک بی گمان نمی تواند با مافیای فرهنگی-اقتصادی-نظامی-سیاسی حاکم بر آمریکا که در همه جا هژمونی دارد مبارزه کند. مشکل ترامپ خود سیستم است.
بنابراین او باید کنار بیاید و مجبور است که جنگ کند، به ویژه که از همین امروز پروژه‌ی ناآرام سازی مدنی و انقلاب مخملی علیه او را کلید زده اند. لیک او، به علت میهن دوستی اش، جنگی می کند که برای منافع ملی آمریکا، از روزن خود اش، زیان اش کمتر است تا با جنگ با روسیه، – کاری که تیم هیلری در پیش داشت و می خواستند تا پای یک جنگ تمام عیار با روس‌ها بروند. به نظر می آید یگانه گزینه‌ی جنگی او یک جنگ کنترل شده با ایران باشد: هم از روزن خود اش، زیان کمتری به میهن اش آمریکا می زند و هم جلوی دهان جهودهای آمریکائی را می بندد و خوراک بسنده به مافیای صنعت نظامی و ژنرال‌های جنگ طلب نیز می دهد. لیک اگر ایستادگی نماید و این کار را هم نکند، آن گاه باید تا پای جنگ داخلی در آمریکا و نائل شدن به تیر غیب پیش برود. می کشند اش.
این که ایران در این میان چگونه از زیر ساطور بیرون بیاید امری دیگر است. با وجود جهودیسم اسلامی حاکم بر کشور، حلقه‌های گوناگون فراماسونی در دانشگاه‌ها و اقتصاد، و نیز مافیای‌های مختلف وابسته به آن، قاعدتا آینده‌ی خوبی در انتظار میهن ما نیست، مگر به یک شرط: یک خیزش آریائی در میان سپاهیان و نظامیان و پاک سازی کشور از آخوندیسم جهودی. زمینه‌ی اجتماعی اش را ما طی دو و نیم دهه‌ی پیش آماده کرده ایم و مردم نیز حمایت خواهند کرد و ترامپ نیز حمایت خواهد کرد و روس‌ها نیز حمایت خواهند کرد، به ویژه در صورت یک شیفت آریائی در کشور و آخوند زدائی از سیاست و فرهنگ، ترامپ دیگر بهانه ای برای حمله به ایران نخواهد داشت و دست و بال جنگ طلب‌های اسرائیلی نیز بسته خواهد شد.
ما گفته‌ها را گفته ایم و آن چه باید بورزیم نیز، در گستره‌ی امکانات مان، ورزیده ایم، زین پس اینک دیگر توپ در زمین نظامی‌هاست.