خانم اوزُگوز، ترکتبار، با برادرانی سلفی که بنیادگراهای اسلامی هستند، رئیس کمیسیون امور مهاجرت دولت آلمان است. این زن معتقد است که” نباید بطور فله ای ازدواج با کودکان را قدغن کرد و ما نباید در امور شهروندان مسلمان [ساکن در آلمان] دخالت کنیم. این امر حوزه‌ی مسئولیت دادگاهی شرعی است.”
به طور رسمی در آلمان دولت در دولت تشکیل داده اند و پروژه‌ی اسلامیزاسیون را پیش می برند. رئیس حزب سبزها نیز، که او هم یک ترک تبار است، نام اش اوزدمیر، رسما اعلام کرده است که گروه داعش و دیگر تروریست‌های اسلامی را به پوتین و اسد ترجیح می دهد. چند ما پیش یکی از شهردارهای آلمان، مردی آلمانی تبار، اعلام کرد هر آلمانی ای از ورود مسلمان‌ها به آلمان خوش اش نمی آید چمدان اش را ببندد و از این مملکت برود. یوشکار فیشر، وزیر خارجه‌ی اسبق، در یک مقاله‌ی تخصصی نوشت که مردم آلمان انسان‌های پر کاری هستند و خیلی زود تولید ثروت می کنند. این ثروت برای تعادل اقتصادی اروپا خطرناک است، از همین رو باید به هر ترتیبی که شده این مملکت را هر از چند گاه فقیر کرد تا تعادل حفظ شود و جنگی پیش نیاید. آلمان گیر چنین موجوداتی افتاده است. پای دمکراسی و اسلام که به جایی باز شود، همین خلادونی ای می شود که می بینیم. جای هدایت خالی.