“الا ای امام بحق برگزیده
الا ای تو اسلام را نور دیده
….
تویی آن که اسلام بالیده از تو
به گیتی که اینک نگر این پدیده
امام بحق ای خمینی! که ایران تو را
چند سالی ست دوری کشیده
بزرگا! اماما! که بعد از امامان
چنان چون تو اسلام رهبر ندیده
زعیما! اماما! از ایران چه پرسی
که سجن بزرگی است، در خون تپیده” (قصیده ی «رهبر برگزیده»، ۱۳۴۹)
نعمت آزرم، پیشه، روشنفکر
